Dzisiaj moim gościem będzie mgr Justyna Miturzyńska – logopeda oraz specjalista do spraw rodziny. Porozmawiamy o rodzinie, terapii i trudnych sytuacjach, które mogą dotknąć każdego.

Dagmara Rymarz (D. R.): Mamy kolejny lockdown, przedszkola i szkoły zamknięte. Wielu rodziców przymusowo przechodzi na zasiłek i zostaje w domu z dziećmi. Mamy okazję pogłębić więzi w rodzinie. Tylko dlaczego to właściwie takie ważne?

Justyna Miturzyńska (J. M.): Rodzina jest podstawową komórką społeczną pełniącą wiele funkcji, ale i wspólnotą, na której spoczywa wielka odpowiedzialność – jest bowiem pierwotną i najważniejszą grupą społeczną, która zapewnia jej członkom poczucie bezpieczeństwa, stwarza warunki do rozwoju i zaspokajania potrzeb. To rodzice są pierwszymi nauczycielami dziecka, a dom to niejako pierwsza szkoła dla najmłodszych. Rodzina spełnia szereg funkcji, zatem musi „działać” prawidłowo, aby przygotować dziecko do dorosłego życia i przekazać niezbędną wiedzę.

D. R.: Możemy więc przyjąć, że rodzina to fundament. To czego nauczymy się w domu obserwując rodziców rzutuje później na nasze postawy. Czy dobrze rozumiem?

J. M.: Ważną rolą rodziny jest wychowanie moralne dzieci. Wiele cech takich jak uczciwość, patriotyzm, szacunek, wpaja się w dzieciństwie. Każdy młody człowiek obserwując rodziców przejmuje odpowiednie normy postępowania i wzory zachowania się. Najważniejszym aspektem w kształtowaniu się postaw jest osobisty przykład rodziców. Dziecko bacznie przygląda się odnoszeniu się do siebie rodziców – uczy się wartości takich jak miłość, bezinteresowna pomoc, przebaczenie, wierność, współpraca, tolerancja. Nabywa umiejętność prowadzenia dialogu z drugą osobą. Zdrowy system rodzinny to taki, który zabezpiecza przetrwanie i rozwój, zaspokaja potrzeby emocjonalne swoich członków. To miejsce, gdzie rozwija się poczucie własnego „ja”. Jednym z najważniejszych filarów prawidłowego funkcjonowania rodziny i jej zdrowia jest dobra komunikacja.

D. R.: Co w przypadku, gdy w domu rodzinnym wydarzy się coś, co będzie źródłem niepokoju dla jego mieszkańców? 

J. M.: W momencie, kiedy funkcjonowanie rodziny zaczyna się pogarszać, destrukcyjne skutki dotyczą nie tylko jednostki, ale i wszystkich jej członków. Niestety nierzadko domownikom przychodzi zmierzyć się z wieloma problemami.  Niewątpliwie sytuacją, która wymaga od rodziny poświęcenia, uwagi, cierpliwości oraz zrozumienia jest terapia dziecka z określonymi trudnościami. Należy pamiętać, że aby terapia była efektywna potrzebne jest odpowiednie wsparcie dla dziecka. Rodzic powinien motywować dziecko, oraz swoją postawą i gotowością do zmierzenia się z przeciwnościami losu pokazać, że nie jest same. Mały pacjent, powinien czuć, że może liczyć na pomoc zarówno terapeuty jak i rodzica. Natomiast zadaniem terapeuty jest wspierać nie tylko pacjenta ale i całą jego rodzinę. Należy bowiem pamiętać, że każda rodzina posiada odrębną historię i znane tylko sobie doświadczenia. Dopiero posiadając kompleksową wiedzę, można przedstawić proponowane formy pomocy.

D. R.: Czy możesz rozwinąć temat wsparcia dla rodziny?

Terapeuta powinien zdać sobie sprawę z tego, że rodzic może być niekiedy zmęczony i sfrustrowany, kiedy po raz kolejny musi zmierzyć się ze zmianą lekarza czy terapii. Jest on tylko człowiekiem, który też może mieć czasami zły dzień, przy czym każdy przede wszystkim chce pomóc swojemu dziecku, nierzadko spychając swoje potrzeby na boczny tor. Zadaniem terapeuty jest okazanie zrozumienia i wyrozumiałości przy pewnych potknięciach. Empatia oraz kompleksowe podejście do rodziny jako całości oraz uszanowanie każdego z jej członków jest w tym zakresie niesamowicie ważne. Czasami warto zapytać rodzica: „A jak się Pani czuje w obecnej sytuacji? Czy w jakiś sposób mogę pomóc?” Stwierdzenie w rozmowie: „Dobrze, że jesteś! Cieszę się, że się znowu widzimy!” Może niejednokrotnie podnieść na duchu, i dać poczucie, że rodzic też jest tutaj ważny. Chwalimy dzieci za postępy w terapii, dlaczego nie pochwalić też rodzica? – „Podziwiam Cię, za poświęcenie! Wspaniale pracujesz z dzieckiem”. Motywujmy zarówno dziecko jak i rodzica. To jego praca w domu przyczynia się do sukcesu w terapii. Okazane zainteresowanie i wsparcie z pewnością przyniesie pozytywny efekt.