Porozmawiajmy o... mutyzmie wybiórczym
Temat mutyzmu wybiórczego podejmowany jest obecnie coraz częściej, jednak wciąż informacje na temat tego zaburzenia docierają do zbyt małej grupy osób. Dodatkowo szukając rzetelnych informacji natknąć się można na różne pułapki i mity.
 |
| Photo by rawpixel on Unsplash |
Co to jest mutyzm wybiórczy?
Mutyzm wybiórczy to zaburzenie lękowe, którego cechą charakterystyczną jest brak mowy w określonych sytuacjach. Należy dodać, że w innych okolicznościach dziecko porozumiewa się werbalnie.
Mutyzmu wybiórczego nie należy mylić z nieśmiałością. Często spotykanym twierdzeniem jest "wyrośnie z tego" lub "nie mówi bo się wstydzi" - te dwa mity usypiają czujność rodziców. Dziecko z mutyzmem wybiórczym nie mówi, ponieważ się boi.
Niejednokrotnie dzieci z mutyzmem wybiórczym posługują się gestem, unikają kontaktu wzrokowego. W sytuacjach towarzyskich ich zachowanie może zostać odebrane za niegrzeczne - oczywiście błędnie!
Na co zwrócić szczególną uwagę?
Dzieci z mutyzmem wybiórczym to często wesołe gaduły, niczym nie różniące się od swoich rówieśników. Problem pojawia się w sytuacji, gdy stracą poczucie bezpieczeństwa. Dzieje się to najczęściej w przedszkolu, szkole, w kontaktach z nieznajomymi osobami. Dziecko robi się spięte, przestaje się odzywać lub mówi wyłącznie szeptem z wybraną osobą - najczęściej rodzicem.Niejednokrotnie dzieci z mutyzmem wybiórczym posługują się gestem, unikają kontaktu wzrokowego. W sytuacjach towarzyskich ich zachowanie może zostać odebrane za niegrzeczne - oczywiście błędnie!
Mutyzm wybiórczy w praktyce
Podobnie jak w przypadku innych zaburzeń wczesna diagnoza i wdrożenie odpowiedniego planu terapii stanowi bardzo ważny aspekt w pracy nad pokonywaniem lęku przed mówieniem. Należy pamiętać o tym, że bagatelizowanie objawów prowadzi do ich utrwalania! A jak wiadomo, im bardziej utrwalone zachowania i lęki, tym trudniej jest nad nimi pracować.
W procesie terapeutycznym nie można zapominać o nieocenionej roli rodzica, który wdraża kolejne kroki programu według obranej metody w miejscu, w którym mówienie sprawia dziecku trudność (obecnie odchodzi się od terapii gabinetowej z uwagi na jej niską skuteczność). Terapeuta natomiast zostaje partnerem zarówno rodzica, jak i wychowawcy lub innego przedstawiciela placówki, do której uczęszcza dziecko z mutyzmem wybiórczym. W procesie terapeutycznym należy przede wszystkim zdjąć presję z mówienia oraz zapewnić dziecku poczucie bezpieczeństwa i akceptacji.
 |
| grafika: pixabay.com |
Terapia mutyzmu wybiórczego
Jeżeli macie ochotę zgłębić wiedzę na temat mutyzmu wybiórczego oraz jego terapii zapraszam Was do obejrzenia filmu Pani Magdaleny Latos.
Dodatkowe informacje znajdziecie również tutaj:
- Fundacja Mutyzm Wybiórczy Reaktywacja
- Polskie Towarzystwo Mutyzmu Wybiórczego
- M. Johnson, A. Wintgens "The selective mutism resource manual"
- K. Fijak, A. Strzelecka "Mutyzm wybiórczy, czyli o dzieciach, które czasami milczą"
0 komentarze